De Boston Red Sox namen het op tegen de Padres. Foto: Hans Akkerman
Het was bij vlagen pijnlijk en vernederend. Nee, dan heb ik het niet over het ‘’debat’’ tussen een stokoude, frêle Joe Biden en de narcistische snoever Donald Trump maar meer over de prestaties van de Boston Red Sox die een sportief goede week achter de rug had.
“We hadden Mookie Betts nooit moeten traden,’’ oppert Stew ( voluit Stewart) vlak voor het duel tegen de Blue Jays.’’ Voor mij dé reden dat we nu zo middelmatig zijn, maar ja: je bent fan voor het leven toch?,’’ stelt of beter geformuleerd doceert de aimabele Bostonian vlak voor het duel tegen Toronto dat al snel wordt afgeblazen .Onweer, waanzinnige lichtflitsen die een paar uur aanhouden en een stortbui transformeert het veld in een binnenmeer. De poncho’s ( 20 dollar!) gaan dan ook als warme broodjes over de toonbank.
In het afgelopen weekend komen de San Diego Padres langs. Dat is héél interessant want we zien drie mannen uit Curaçao ( Jurickson Profar, Padres en bij de Red Sox closer Kenley Jansen en utility man Ceddanne Rafaela in actie. Het hadden er zo maar vier kunnen zijn maar Xander Bogaerts liep onlangstegen een schouderfactuur op maar was wel met zijn team meegereisd naar Boston en is weer voorzichtig in training. Van zijn terugkeer naar Boston zal de 31-jarige Arubaan geen spijt hebben gehad want de grootverdiener ( 280miljoen dollar voor 11 seizoenen), incasseert een ovationeel en gul applaus van het thuispubliek. Ze zijn hem beslist niet vergeten!
Kenley Jansen op de heuvel namens Boston. Foto: Hans Akkerman
Xander Bogaerts ontroerd na ovationeel applaus
Xander is zichtbaar ontroerd door de spontane geste. Zijn medespelers ook want die houden de eerste twee duels onbarmhartig huis. Met 2-9 en 1-11 worden de Red Sox stevig op de pijnbank gelegd en dat ook nog eens een intens gehate Padre aanvallend los gaat, maakt het verlies alleen nog maar pijnlijker. MannyMachado, al jaren een beul van een slagman, beukt een paar homeruns ver het stadion uit en ontvangt daarvoor in ruil een striemend fluitconcert. Waarom? AllStar en tweede honkman Dustin Pedroia van de Red Sox, ooit nog actief in de Haarlemse Honkbalweek, moest jaren terug met een verwoeste knie noodgedwongen zijn loopbaan beëindigen toen de Dominicaan hem meedogenloos te pakken nam om een dubbelspel op te breken. Die aanslag zijn ze in Boston niet vergeten.
Dat zal Paul en Peter uit San Diego echter eenspreekwoordelijke worst zijn. De twee veertigers reizen al een paar jaar een weekend hun club achterna.’’ Vorig jaar naar een drieluik in New York tegen de Yankees en dit jaar voor het eerst naar Boston. ‘’Wel zes uur vliegen maar dat hebben we er wel voor over. Hier ruik je honkbalgeschiedenis. Wat we doen? Honkbal, we drinken een biertje en doen wat sightseeing. Wat wil een mens en honkbal fan nog meer toch?,’’ poneert het beminnelijke duo in een volgelopen sportsbar waar angstaanjagend gegild en gekrijst wordt door jonge ) studenten ( jongens en meiden) die in een moordend tempo shotjes scoren.
Kenley Jansen en Ceddanne Rafaela laten zich gelden
Alleen op zondag bijten de Padres met 4-1 in het stof. Met in de laatste slagbeurt twee mannen uit Curaçao in de hoofdrol. Kenley Jansen gooit het duel geroutineerd op slot (save 16) en Ceddanne Rafaela produceert de laatste nul en krijgt halverwege ook nog een ovationeel applaus vanwege een ongelooflijkeatletische snoekduik, de opmaat tot een geweldige catch. Het pas 23-jarige talent, nu al voor zes jaar vastgelegd, dient wel offensief nog wat stappen te zetten maar zijn verdedigende kwaliteiten, zeker als midvelder, zijn nu al AllStar waardig.
‘’Ik ontmoette dit weekend mijn absolute jeugdheld en heb Xander bij mij thuis uitgenodigd. Zo leerzaam om met een zo’n gelouterde tophonkballer van gedachten te wisselen want ik beschouw hem als mijnmentor,’’ liet hij trots in de plaatselijke pers optekenen. Mooi om te zien dat een keer van getalenteerde Antilliaanse sterren elkaar helpen en ondersteunen in het land van de onbegrensde mogelijkheden!