Bondsvoorzitter Andrea Marcon (links) met zijn engel uit de Major League (Samuel Aldegheri) en de snelschrijver Riccardo Schiroli van het bijgewerkte album.
De op 31 oktober 1973 in Montreal (Canada) geboren Andrea Marcon won 8 jaar geleden de bondsverkiezingen in Italie en werd daardoor als bondsvoorzitter de opvolger van Riccardo Fraccari, die reglementair moest aftreden. Marcon versloeg in twee ronden zijn opponenten Massimo Fochi (Parma baseball) en Alberto Antolini (San Marino baseball). In de eerste ronde had vice-bondsvoorzitter Fochi nog gewonnen met 43% van de stemmen en kregen Marcon 34 en Antolini 20%. Fochi was ook de favoriet van aftredend bondsvoorzitter Fraccari, maar in de tweede ronde veranderde de voorkeur van de deelnemende clubs in het voordeel van Marcon met 51%.
De schok was groot voor de traditionele honkballeiders in de FIBS, toen de softbalscheidsrechter Marcon de meeste stemmen bleek te hebben gekregen. Het machtsblok Fraccari was gekanteld in eigen land en de financieel expert Marcon overzag de grote tekorten in de boekhouding, die zijn voorganger onverwacht overdragen moest. Marcon kreeg in enkele jaren de rode cijfers uit de boeken, waardoor hij de wederom onverwachte crisis van de pandemie in 2020 en 2021 kon weerstaan. Hij kon de clubs in zijn land uitstekend financieel helpen door tijdens de twee crisisjaren hen vrij te stellen van de gebruikelijke afdracht aan de bond. De honkbal- en softbalclubs overleefden de door de regering in Rome opgelegde stilstand in tegenstelling tot veel andere takken van sport in Italie..
Anno 2024 staat Marcon wederom in het strijdperk tegen een pion uit het kamp Fraccari: de vroegere coach Marco Mazzieri. Hij en twee andere kandidaten voor het bondsvoorzitterschap hebben allemaal echt gehonkbald, maar Mazzieri zette zijn betrokkenheid voort als honkbalcoach bij clubs en tenslotte als bondscoach van Italie. Toen hij op het Europese congres verrassenderwijs de jaarlijkse prijs voor de beste coach van Europa kreeg, bedankte hij de voorzitter van de wereldbond, te weten Fraccari. Die was in 2014 voorzitter geworden van de wereldbond WBSC. Hoewel Mazzieri al jarenlang was gestopt met coachen, stelde Fraccari als wereldbondvoorzitter Mazzieri aan als manager van Team Europe voor de twee wedstrijden tegen Japan in Osaka in het afgelopen voorjaar. Beide wedstrijden gingen kansloos verloren voor Europa, maar nu waagt Mazzieri zijn kans als bestuurder van een landelijke sportbond.
Vier kandidaten
Alle 4 kandidaten voor het bondsvoorzitterschap werden de afgelopen tijd geinterviewd door Italiaanse journalisten. De minste belangstelling ging daarbij uit naar Marco Sforza en Maurizio Condipodero, maar je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt! De beste papieren lijken in handen te zijn van de zittende Marcon na zijn kapiteinswerk op het schip in zwaar coronaweer in Italie. In vorige artikels werd hier geschetst hoe hij zich de afgelopen jaren inzette voor de jeugd en kleinere clubs, alsmede een modus vivendi vond voor de immer ruzieende topclubs met hun grote behoeften aan importspelers. Als godsgeschenk uit de Amerikaanse hemel verscheen onverwacht een Italiaanse honkbalzoon op de werpheuvel van de Angels in Los Angeles: de 22-jarige Samuel Aldegheri werd uit Double A opgeroepen naar de Major Leagues en maakte daar 3 starts mee. Terug in Italie en eigen stad Verona wordt hij aan het volk getoond als bewijs dat ook spelers uit eigen land het walhalla van het Amerikaanse honkbal kunnen bereiken. Na de binnenvelder Alex Liddi blijkt nu ook een Italiaanse werper dit succes te kunnen behalen.
Andrea Marcon werd onlangs geinterviewd door journalist Federico Rossini van Olimpia Azzurra. Op de vraag hoe hij de balans van zijn afgelopen 8 jaar bondsvoorzitterschap ziet, antwoordt hij: “Ik leef in vrede met mezelf. We hebben een beetje van alles meegemaakt: covid, een hervorming in de Italiaanse sportwereld, safeguarding, het verlies van twee keien van coaches Enrico Obletter en Bill Holmberg, allerlei noodsituaties waarbij we dichtbij onze clubs zijn blijven staan. Tijdens de pandemie hebben we maar heel weinig clubs verloren!” Over de nationale ploeg van Italie vertelt Marcon: “We hebben overeenkomsten voor samenwerking aangegaan in Canada, de Verenigde Staten en Taiwan. Er is veel enthousiasme en de aanwezigheid van Mike Piazza helpt ons enorm bij de internationale relaties!” Gevraagd naar de deelname aan de Europa Cups voor clubs, antwoordt Marcon: “De Italiaanse clubs hebben geweigerd in 2025 mee te doen. We hebben voorstellen ingediend, maar die werden niet opgepikt door de Europese bond. Ook de Nederlandse clubs doen volgend jaar niet mee aan de Europa Cups. We zullen wel een oplossing vinden om tot een ander evenement op Europees niveau te komen!”